Dotyczy:

Rekordy bibliograficzne

Komentarz:

Dokumenty życia społecznego charakteryzują się różnorodną formą i szatą graficzną. Występują w postaci dokumentów piśmienniczych (zwartych i ciągłych), ikonograficznych, kartograficznych, dźwiękowych i audiowizualnych. Opis dokumentu w katalogu centralnym zawiera jedynie elementu wspólne dla całego nakładu, a informacje takie jak stan techniczny, występowanie oznaczeń, pieczątek itp. są cechami egzemplarza i występują jedynie w katalogu lokalnym.

Szczegółowe zasady opracowania DŻS-ów mieszczą się w instrukcjach katalogowania poszczególnych typów dokumentów w formacie MARC 21. Niniejsze ustalenie doprecyzowuje następujące zasady w opracowaniu DŻS-ów w katalogu centralnym NUKAT:
- wybór i forma hasła głównego (pola 100, 110, 111, 130),
- stosowanie tytułu ujednoliconego (pole 240),
- wypełnianie strefy tytułu i oznaczenia odpowiedzialności (pole 245, 246), strefy adresu wydawniczego (pole 260), strefy opisu fizycznego (pole 300), strefy uwag (pola 5XX), strefy serii i dokumentu wieloczęściowego (pola 490 i 800-830),
- opis przedmiotowy i stosowanie haseł w funkcji tematu formalnego (pola 6XX),
- stosowanie haseł dodatkowych (pola 7XX),
- DŻS-y publikowane jako dokumenty elektroniczne.

Ustalenie uzupełnione jest o Aneks – Opracowanie papierów wartościowych w katalogu NUKAT.

Dotyczy:

Rekordy bibliograficzne

Komentarz:

W polu 013 Dane kontrolne patentu (R) podaje się dane kontrolne dokumentów patentowych, tj. patentów, certyfikatów, świadectw użyteczności, wzorów użytkowych itp.

Dotyczy:

Rekordy khf

Komentarz:

Na dokumentach podawane są informacje (frazy/wyrażenia), które przypominają tytuły serii wydawniczych, ale nimi nie są (np. oznaczenia księgarskie, marki wydawnicze, sformułowania o charakterze marketingowym). W takich przypadkach nie tworzy się rekordów khw dla tych tytułów i nie podaje się ich w polach 490 i 830 rekordu bibliograficznego. Tytuły te można podawać w polach uwag rekordu bibliograficznego, o ile nie stanowią nazwy wydawcy podanej w strefie wydania. Są to m.in. takie tytuły, które w LCA online zawierają w polach uwag informacje tego typu: Give phrase as quoted note lub Give as quoted note if not cited in publication area.

Dla takich tytułów pseudoserii w bazie CKHW NUKAT przeznaczony jest jeden wspólny rekord wzorcowy (bibLvl t), który w polu 130 zawiera informację: ***Nie stosować w polach serii***.
W polach 430 tego rekordu należy podawać przejęte z katalogowanego dokumentu wyrażenia/frazy, które przypominają nazwy serii, jednak nimi nie są oraz/lub nie funkcjonują w tej roli w źródłach bibliograficznych.

UWAGA: W polach 670 rekordu zbiorczego nie podaje się źródeł, na podstawie których dokonano modyfikacji rekordu.

Całe ustalenie dostępne jest w załączniku.

Dotyczy:

Rekordy khf

Komentarz:

Jako tytuł dzieła autorskiego przyjmuje się tytuł w języku oryginału, w formie podanej w odpowiedniej bibliografii, kartotece wzorcowej odpowiedniego kraju lub w innych źródłach informacyjnych. Podpole językowe $l stosuje się wyłącznie wtedy, gdy tytuł jest nadany przez autora i nie jest nazwą rodzajową. W innych przypadkach podpola językowego $l nie stosuje się.
Tworzy się pola 4XX zawierające warianty tytułu ujednoliconego istniejące w języku (językach) wymienionych w podpolu $l pola 1XX. W polach 4XX nie stosuje się dopowiedzeń.
Wariant tytułu w języku (językach) wymienionym w podpolu $l pola 1XX podaje się także w polu 430 w podpolu $a, dodatkowo po kresce ukośnej podaje się ujednolicone hasło osobowe identyfikujące autora dzieła. Tytuł podany w polu 430 można wyszukać w indeksie tytułowym.
Przykłady zastosowania powyższych zasad są w ustaleniu.

Dotyczy:

Rekordy bibliograficzne

Wydawnictwo ciągłe (LDR/07 – s)

Komentarz:

Prasa gadzinowa – pejoratywne, potoczne określenie (stosowane tylko w Polsce) specyficznego typu prasy dywersyjnej i zaprzedanej zaborcy, traktowanej jako jeden ze sposobów i metod planowanego oddziaływania destrukcyjnego na poglądy i postawę polityczną oraz ideową społeczeństwa w celu zniszczenia bądź osłabienia ustroju albo więzi narodowej.
W przeciwieństwie do innych typów prasy dywersyjnej, specyficzną cechą p.g. jest jej sprzedajność – służenie obcej sprawie nie ze względów ideowych, lecz finansowych. Dziennikarstwo gadzinowe, pozostające w wyraźnej sprzeczności z ogólnie przyjętymi kodeksami etyki zawodu dziennikarskiego, swe prawdziwe oblicze zawsze ukrywa przez zewnętrzne upodobnienie do organów pras. ukazujących się w środowisku, do którego jest adresowane oraz wykorzystywanie pewnych upodobań i predyspozycji czytelniczych.

Gadzinówki w języku polskim wydawali zaborcy już od połowy XIX w. np.” Przyjaciel Ludu” Olsztynek 1849–1850, „Pruski Przyjaciel Ludu” Królewiec 1863–18742, „Gazeta Lecka” Giżycko 1875–18923. Najwięcej gadzinówek ukazywało się w okresie II wojny światowej.
Analogiczne określenia tego rodzaju prasy znane są w innych językach, np. w języku angielskim the collaborationist rag, w języku niemieckim Reptilienpresse, w języku francuskim presse vénale.

Przyjmuje się, że dla potrzeb jednolitego katalogowania wydawnictw ciągłych w katalogu centralnym NUKAT gadzinówkami określa się czasopisma, które spełniają poniższe warunki:
• czasopisma inspirowane i subwencjonowane przez państwa zaborcze lub okupanta, o różnorodnej tematyce, zawierające element propagandy antypolskiej,
• czasopisma w całości lub częściowo publikowane w języku polskim,
• czasopisma o zasięgu chronologicznym: od 2. połowy XIX wieku do końca II wojny światowej,
• czasopisma o zasięgu geograficznym: tereny zaborów, terytorium Generalnego Gubernatorstwa, tereny okupacji niemieckiej i sowieckiej oraz tzw. Starej Rzeszy.

Dzienniki urzędowe władz okupacyjnych, jeżeli nie zawierają elementu propagandowego, nie są zaliczane do gadzinówek.

Cała instrukcja wraz ze wskazówkami dostępna jest w załączniku.